łakomić się

łakomić się
{{stl_51}}{{LABEL="twpldelstrokakomicacutespsieogon"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}łakomić się{{/stl_39}}{{stl_9}} <połakomić się>{{/stl_9}}{{stl_41}} (-ię){{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_9}}na{{/stl_9}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}}) es abgesehen haben auf{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}}, erpicht sein auf{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • łakomić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łakomić sięmię się, łakomić sięmi się {{/stl 8}}{{stl 7}} pragnąć coś zdobyć dla siebie, mieć chęć na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łakomić się na jedzenie. Łakomić się na wyższą pensję, na cudzy majątek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łakomić się — ndk VIa, łakomić sięmię się, łakomić sięmisz się, łakom się, łakomić sięmił się «mieć na coś chęć, pragnąć, chcieć czegoś» Wróble łakomiły się na resztki jedzenia …   Słownik języka polskiego

  • łaszczyć się — ndk VIb, łaszczyć sięczę się, łaszczyć sięczysz się, łaszcz się, łaszczyć sięczył się «chcieć mieć coś cudzego, najczęściej mało wartościowego; łakomić się na coś» Łaszczyć się na cudze. Łaszczyli się na kilka złotych …   Słownik języka polskiego

  • łakomienie się — n I rzecz. od łakomić się …   Słownik języka polskiego

  • lokamytis — ×lokãmytis, ijasi, ijosi (l. łakomić się) Krt norėti, geisti …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”